دره ها و ارتفاعات وسو یا امامزاده حسن با بلندی 2865 متر و امتداد غربی، شرقی، منطقه لفور را در غرب شهرستان سوادكوه پدید آورده اند كه دارای جنگلهای انبوه و بسیار زیبائی می باشد. منطقه كسلیان در دامنه های غربی دره اصلی سوادكوه و شرق این شهرستان دارای وضعیت مشابه دهستان لفور می باشد.

اختلاف ارتفاع زیاد در فواصل اندك و بالا بودن میانگین شیب زمین سبب شده است كه آب و هوا و پوشش گیاهی سوادكوه بشكل بسیار متنوع و متفاوتی جلوه گر شود.

 بارش در ارتفاعات این شهرستان بصورت برف در نواحی كم ارتفاع شمالی بصورت باران می باشد.

 نواحی قشلاقی ان در ارتفاع 200 الی 750 متر و ارتفاع بالا از 1700 متری تا نواحی ییلاقی و مراتع، كاملا متمایز از یكدیگرند. مراتع این ناحیه از بهترین و غنی ترین انواع در سطح كشور بشمار می روند.

 در گذشته ای نه چندان دورمراتع غنی این منطقه منبع درآمد ساكنین آن بود. مردم این ناحیه اكنون نیز به علت شرائط مناسب اقلیمی به كار دامپروری و پرورش انواع دام اشتغال دارند. تا قبل از ملی شدن مراتع و اصلاحات ارضی سواد كوه جزء یكی از مهمترین تأمین كننده مواد لبنی و گوشتی بازار تهران و مازندران به شمار می رفت.

در حال حاضر نیز سوادكوه به عنوان یك از قطبهای دامپروری استان مازندران مطرح بوده و یكی از بهترین نژاد گوسفند زل در این ناحیه پرورش یافته و نگهداری می شوند.

بعلت كوهستانی بودن منطقه كشاورزی در این شهرستان از رونق چندانی برخوردار نیست و در نواحی جنوبی آن كشت گندم، جو و ارزان در گذشته مرسوم بود. كشت و كار در نواحی جلگه ای شمال آن و در حومه شهر شیرگاه دارای رونق بیشتری است و برنج كاری قسمت اصلی تأمین معاش و گردش امورات اقتصادی آن بشمار می رود. در اوایل قرن چهاردهم سنتی با كشف منابع عظیم زغال سنگ، در این ناحیه، البرز مركزی، بسیاری از بومیان این منطقه در این بخش مشغول بكار شده و كار در معادن و امور جنبی آن چهره اقتصادی سوادكوه را دگرگون نمود.

علاوه بر ذخائر عظیم ذغال سنگ، منابع معدنی دیگر مانند فلورین و سیلیس نیز از در آمدهای اقتصادی این ناحیه بشمار می رود و عده كثیری نیز در خدمات مربوط به راه آهن دولتی كشور اشتغال دارند.

جنگلهای سوادكوه، نیز نقش اندكی در امورات اقتصادی ناحیه دارند. این شهرستان دارای 1050000 هكتار جنگل آباد و مرغوب، 160000 هكتار جنگل نامناسب و 108000 هكتار مرتع می باشد.

صنایع دستی نیز در گذشته از منابع در آمد سوادكوه به شمار می رفت و در حال حاضر بعلت مهاجرت جمعیت آن و عدم توجه جوانان، بخش ناچیزی از درآمدها را بخود اختصاص داده است.

شهرستان سوادكوه از نظر اقتصادی یكی از محرومترین شهرهای استان می باشد. با توجه به دارا بودن به جاذبه های توریستی متنوع، با اجرای سیاست های مناسب در بخش گردشگری تغییرات مثبت فراوانی را در همه جوانب اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی شاهد خواهد بود.

 از صنایع موجود در منطقه می توان به كارخانه چوب لاجیم، اشباع تراورس شیرگاه، كارخانه فرآورده های چوبی گله و سنگده دودانگه اشاره كرد.

از نظر سوابق فرهنگی نیز منطقه سوادكوه دارای پیشینه ای بسیار روشن در ایران بوده و شخصیت های بزرگی را در علوم مختلف به جامعه علمی كشور تقدیم كرده است. در حال حاضر نیز ساكنین این شهرستان از فرهنگ اصیل، سنتی و بسیار غنی برخوردارند كه در رفتار اجتماعی آنان نیز نمود یافته است. وسعت فراوان و شرائط سخت اقلیمی و طبیعی باعث گردیده كه در خصوص احداث اماكن فرهنگی و آموزش عالی كه سوادكوه به جایگاه واقعی خود دست پیدا نكند ولی با روند مثبت موجود در حال توسعه می باشد.